پروانه و سختی

یه داستان خوندم ...از همینایی که آخرش به یه نتیجه اخلاقی می رسه. پروانه ای که می خواست از پیله بیرون بیاد و در حال تلاش کردن بود. یه نفر از سر دلسوزی سر پیله رو باز می کنه. ولی این کارش باعث میشه که پروانه بعد از بیرون اومدن نتونه پرواز کنه ... نتیجه اخلاقیش هم این بود : گاهی تلاش همان چیزی است که نیاز داریم. اگر از خدا قدرت بخواهیم مشکلات رو سر راهمون میذاره تا مجبور بشیم قوی بشیم...اگر محبت بخواهیم خدا فرصت هایی برای محبت کردن به ما میده ...... و در آخر :

 << شاید من به هر چی که بخوام نرسم...اما به هر چی که نیاز داشته باشم می رسم..زیرا خداوند من حکیم است >>

پ.ن:

 ۱) اگه یه نفر قدرت و محبت رو بدون سختی کشیدن بخواد باید چیکار کنه؟ D:

۲) نیاز ما واقعا سختی کشیدنه ؟ یه چیزی در حد همون پروانه ؟؟ تازه از این نظر همه آدما که شبیه نیستن...یعنی یه نفر اگه انقدر سختی بکشه که دنیاش سیاه بشه و مرگ براش صد بار بهتر باشه به یه مرفه بی درد یا یه نفر با یه زندگی متعادل مزیت داره ؟؟؟؟ یعنی به نیازش پاسخ داده شده ؟

۳) اگه قدرتم مثل پروانه هم نباشه .........؟